ساحل آرامش

امشب، چشم‏هایم را پنهان می‏کنم تا خواب، راه دیدگانم را نیابد.

امشب، نزولی بزرگ را به تماشا می‏نشینم؛ با صد هزار فرشته بر دستانشان حریر.

خواب، امشب در چشمان حیرت‏زدگان از تماشای آن همه نور می‏شکند.

چه آشوبی در آسمان است و تو نمی‏دانی.

مردی در خلسه نور و نماز، محو حضرت پروردگار است؛ «انا انزلناه فی لیله القدر»؛

محمد( صلی‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله‏ و سلم ) لوح زرین بهترین کلمات عالم را در حال نزولی بی‏مانند، نظاره‏گر است و قلب پیامبر، جایگاه ابدی کلام آمده از آسمان.

خداوند، امشب، داستان بی‏نظیر خلقت را بر پیامبرش می‏خواند و سرود گوش نواز عبودیت و بشارت، از آبشارهای آسمان سرازیر است.

ذره ذره عالم، اکنون، قدردان لحظه باشکوه نزول است و چه بر خود می‏بالد از تماس نور کلام خدا بر وسعت خاکی‏اش!

امشب خاک زمینی و هوای این جهان، گران قدرترین لحظات بودنشان را سپری می‏کند؛ چرا که عظمت کلام خدا را در خود احساس کرده‏اند.

شب قدر، مرا به بیداری و زمزمه می‏خواند؛ زمزمه‏های عاشقانه با معبود.

پس قدر باید شناخت دروازه‏های گشوده آسمان را در شب قدر و غوطه‏ور باید شد در نور تابان آسمان و نفس باید کشید در نزول آیات مقدس.